
Ένα καράβι που χωράει μέσα μόνο έναν...
Ήταν μια αυτονόητη ενέργεια στο Δημοτικό Συμβούλιο της 31ης Μάη, μπροστά από 45 θέματα για συζήτηση να προταχθεί ένα ψήφισμα για το τραγικό έγκλημα των Ισραηλινών.
Το ψήφισμα διαβάστηκε, ο Δήμαρχος επιχειρηματολόγησε, όλοι σχεδόν συμφώνησαν, ένας δυό πρότειναν προσθήκες, πιθανόν ουσιώδεις, πιθανόν επουσιώδεις, δεν το εξετάζουμε αυτό.
Κάποια στιγμή, ο Δήμαρχος αναφέρθηκε - και επέμεινε στην "ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ... το ψήφισμα να είναι ομόφωνο".
"Τα βρήκαν".
Κατέγραψαν την σημείωση στα πρακτικά, συμφώνησαν ότι πρόκειται για απόφαση.
Το χάρηκαν όλοι που δεν χρειαζόταν να γράψουν "ψήφισμα", αντί για "ομόφωνο ψήφισμα". Θα έγραφαν τώρα "ΑΠΟΦΑΣΗ".
Πέρασε μία μέρα, πέρασαν δύο, διανέμεται παντού το διάγγελμα Κασιμάτη.
Παντού!!!
Σε εφημερίδες, ιστοσελίδες και kasimatoblogs, μηνυματάκια facebook, διαγωνισμούς σε γαριδάκια και τσικλόφουσκες, ίσως να τυπωθεί και σε αφίσα.
Λογικό.
Τι να μας πει ο ταλαίπωρος;
Για τα δάνεια της χρεοκοπίας, ή για τα (νέα) κομένα δένδρα που κατά λάθος (επτά μαζί), πρόσφατα ξεράθηκαν πάλι με την ευκαιρία που γινότανε κοντά κάτι σκαψίματα αναπλάσεως ...
Ντάξει Δήμαρχε, είσαι ακτιβιστής και ανθρωπιστής.
Αλλά, αφού θα το πέταγες το ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου )για να μοιράζεις το δικό σου το διάγγελμα), μήπως μπορείς να μας εξηγήσεις τι στο καλό συζητούσατε και ψηφίζατε (45' κράτησε λέει το θέμα) τόσοι άνθρωποι;
ΑΠΟ ΤΟ http://mirmigi.blogspot.com/